SEAN CONNERY OVERLEDEN

SEAN CONNERY OVERLEDEN

Dinsdag 3 November 2020.

Op de laatste dag van oktober 2020 overleed ‘de echte James Bond’.  Dat deed mij terugdenken aan mijn stageperiode in het Amsterdam Sonesta Hotel. NU: Renaissance Amsterdam Hotel.

1976. Ik ‘mocht stage lopen’ in dat nieuwe hotel in Amsterdam vanuit de Hoge Hotelschool Maastricht. ‘Mocht’ want op mijn speciale aanvraag. Het hotel was pas kort daarvoor geopend en nog geen officieel stage adres.
 

En ik kreeg te horen: ‘Het zou wel eens failliet kunnen gaan’.
 

Mijn antwoord: ‘Dan heb ik dat avontuur ook gelijk beleefd’.
 

Mijn studieresultaten waren excellent en ik mocht dus toch op stage naar Amsterdam. Het was een zó onvergetelijke tijd dat ik er zowel een boek over zou kunnen schrijven alsook dat ik tijdens mijn managementstage in het laatste jaar direct koos om er naar terug te keren!

Wonderful!

Van de kunst die Roger Sonnabend – all over the place – had laten ophangen tot en met de sfeer en ambiance.

Ik zag voor het eerst The Running Fence van Christo. Tot aan zijn laatste project Walking on Water uitermate inspirerend!

In all aspects: unforgettable. De mensen, de sfeer, de entourage. Jong, dynamisch, kwalitatief, gastvrij, snel, alert, gastgericht en met een flinke scheut avontuur. En daar hield en houd ik wel van!

Avonturen te over. Elke week weer!

Er waren altijd heel veel ‘celebs’ in huis want daar zorgde de sales afdeling met Willem B. wel voor! Die celebs zorgden natuurlijk voor ‘lots of free publicity’ leerde ik snel. Nodig om het hotel overal op de kaart te zetten.

Grensverleggend in alles...van gasten tot kantoor: later typte ik mijn stageverslag op de salesafdeling op een IBM Selectric Typewriter met diskette drive…. En Libby Cellini leerde mij werken op een boekhoud PC! In 1976. Het leek inderdaad een stap uit de provincie naar de USA.

(Let's make America Great Again....Who does it now? ;-)

VIP’s in the House

Artiesten van naam en faam verbleven vaak in de kamers op de topetages. Soms werd er een halve gang voor hun geblokkeerd. En daar mocht dan ook niemand komen. Behalve roomservice natuurlijk!

Op een dag was ‘James Bond’ himself in the house. Iedere medewerk(st)er moest dat natuurlijk ook weten want je zou eens een fout kunnen maken met een celeb!

De namen van alle beroemdheden stonden dus ook in de keuken van de restaurants (The Rib Room en La Serre) op een groot krijtbord:


VIP’s in the house!
 

James Bond ofwel Sean Connery was tijdens de opnamen voor de film A Bridge Too Far met staf en regisseur Jospeh Levine in het hotel. En op een middag waren zij in The Rib Room te gast. Ik mocht serveren en was niet nerveus want daar ben ik te nuchter voor.

Beide heren wilden graag een ‘Steak Tartare’ preparée à table. Dat was iets moeilijker dan gewoon een ‘bord uitserveren’ en ik genoot ervan! Ook al keek James Bond op mijn vingers!

En.. I had a plan! Al direct toen de bestelling kwam!

Want: wat kun je nu doen voor een beroemd filmacteur die ‘alles in zijn leven al gezien en gegeten heeft?’ vroeg ik mij af.

Ik kreeg een idee. Heel bescheiden. Dus geen vuurwerk of ontploffende raketten die je in zulke films ziet.

Maar iets persoonlijks.

Bij de Steak Tartare werd verse, warme toast geserveerd. Natuurlijk zonder korstjes en keurig tussen verse linnen servetten gepresenteerd (met lepel en vork uit te serveren!)

Ik besloot de toast uit te snijden in de hoofdletters: L (voor Levine) en C (voor Connery) en serveerde deze heel netjes en beschaafd uit aan tafel.

De reactie was ‘geweldig en overweldigend’ want beide heren hadden zo’n origineel gebaar niet verwacht.

Big smile en complimenten van de beide gasten!

Bij de leiding scoorde ik natuurlijk ook een pluspunt met zo’n idee – als stagiair. Ik was dankbaar en ben het nu nog want er zouden nog vele ideeën volgen.

O God, dat u mij al die Ingevingen geschonken heeft! Nu nog ben ik U er dankbaar voor!

Enkele dagen later kwamen de heren weer voor een lunch en natuurlijk mocht ik serveren. Een tafeltje heel ‘secluded’ in een hoekje van The Rib Room. James Bond op de hoekbank en Joseph Levine er tegenover. Niemand herkende de beide mensen.

Als lunch een tweetal Sirloin Steaks (and salad) met als wijn: Romanée Conti. And as a starter just a Shaken and not strirred Vodka Martini!

De lunch was vlot voorbij; ik kreeg complimenten en de heren verlieten snel het restaurant….een halve fles Romanée Conti achterlatend. Dat was ‘de onvergetelijke overtip’ want wij mochten natuurlijk proeven. Genieten.

Mr. Bond: many thanks!
 

Willem Schulpen

 

Inspiratie:


Zie ook: https://www.arcam.nl/renaissance-amsterdam-hotel/


https://nl.wikipedia.org/wiki/Ronde_Lutherse_Kerk


https://en.wikipedia.org/wiki/Shaken,_not_stirred


https://nl.wikipedia.org/wiki/A_Bridge_Too_Far_(film)

 

https://www.nu.nl/auto/6087680/dit-waren-de-mooiste-james-bond-wagens-van-overleden-acteur-sean-connery.html

 

and enjoy:


http://shotonlocation-nl.blogspot.com/2015/05/furkapas-zwitserland.html

Klik hier om terug te gaan