WANDEN VERPLAATSBAAR HET NIEUWE WERKEN

 

WANDEN VERPLAATSBAAR - HET NIEUWE WERKEN
 
 
Wanneer u als leidinggevende, ontwerper, architect of ontwikkelaar door onderstaande
bril uw nieuwe of bestaande kantoren bekijkt kan u dat op inspirerende ideeën brengen.
De realisatie ervan draagt bij aan het succes en resultaat van uw bedrijf, school,instituut
of non profit instelling.
 
 
 
 
Het Nieuwe Werken
 
Onze maatschappij wordt steeds flexibeler. Vaste partronen veranderen
steeds sneller. Vaste werkplekken verdwijnen vaak.
 
Kantoren veranderen. Van saaie en vaak anonieme, rechthoekige kamers
komen er vriendelijke, ja zelfs menselijke ruimtes terug.
 
Flexibel te gebruiken, al naar gelang behoefte. En die behoeften veranderen
steeds. Al naar gelang het moment. En het kenmerk van momenten is dat deze
tijdelijk zijn.
 
 
Thuis op kantoor?
 
Vroeger was er een duidelijke scheiding tussen: ‘thuis’ en ‘kantoor’.
 
Ik heb dat nooit begrepen. Waarom zou je je niet thuis kunnen voelen op kantoor?
 
Ja zelfs: thuis mogen voelen?
 
Want het leek wel alsof je je op kantoor (op school) niet thuis mocht voelen....
Van saaie en grijze, anonieme kantoormachines tot en met de ‘gebroken witte
wanden en doorzakplafonds’ die decennialang het beeld van anonieme kantoorkolossen
beheersten.
 
Honderd jaar geleden was dat anders, toen bijna elke zichzelf respecterende onderneming
probeerde met architectuur en inrichting tot een Gesamtbild te komen van de waarden
en uitstraling van het bedrijf.
 
De jaren 70 en 80 waren gericht op efficiiency en kostenbesparing. Na de
oliecrisis mocht het allemaal niets meer kosten (...). Wat het kantoor opleverde
werd naar de achtergrond verdrongen.
 
Kosten, kosten!
 
Kennelijk ingegeven door anonieme organisatie adviseurs die van de mens
en zijn (m/v) omgeving en invloed daarop op de werkmotivatie niets of
maar weinig begrepen hebben.
 
Je lekker voelen, - zoals thuis - stimuleert mensen juist. Jonge bedrijven uit de
internet- en IT-sector hebben dat vaak goed gezien en begrepen. Ook in
de keuze voor hun interieurvormgeving en de interne faciliteiten.
 
De eisen die tegenwoordig aan medewerk(st)ers worden gesteld, zijn hoog.
En de lat wordt almaar hoger gelegd. Prestaties worden verlangd. Terecht.
 
Wanneer mensen zich geborgen voelen verbetert dat niet alleen de prestaties en
tevredenheid van medewerk(st)ers. Het zorgt er ook voor dat mensen langer
bij de werkgever blijven en topprestaties blijven leveren. Vooral voor toptalent
is dat van enorm belang voor het succes van de onderneming. (Zie verder).
 
Her en der verschijnen er verhalen over ambtenaren die voor een hoog bedrag
hun werkkamer laten inrichten. Vanuit de basis is dat begrijpelijk (het kost veel
geld) maar het is ook logisch: een zeer verantwoordelijke functie vereist top-
prestaties en die lever je alleen in een vertrouwde en fijne omgeving die bij jou
past. Als een maatkostuum en niet als een plakpak!
 
Punt is dat elke onderneming er ook naar zou moeten streven voor alle mensen
een prima werkomgeving te scheppen. En dat hoeft niet altijd met enorme bedragen
gepaard te gaan. Dat kan kostenbewust. Zelfs met buro’s gemaakt
van deuren (het verhaald van Jef Bezos’ Amazon.com)
 
Hoe zijn uw kantoren ingericht? Voelen de mensen er zich echt thuis? Hoe vaak heeft u
(of PZ danwel HRM) hierover met mensen gesproken?
 
Rumoer of rust?
 
Open kantoorruimtes waarin veel mensen aan het werk zijn (denk ook aan kantoortuinen)
zijn vaak rumoerig. Dat betekent afleiding en een lagere concentratie.
 
Rust & stilte bevorderen concentratie. Er is al lawaai genoeg: op straat, in het openbaar
vervoer, in de stad.
 
Rust en stilte zijn weldadig. Ook op kantoor voor de concentratie en SBS
(Sneller Beter Slimmer) werken.
 
Hoe is dat op uw kantoor? En op dat van al uw medewerk(st)ers? Hebt u wel
eens met een digitale decibelmeter rondgelopen? (Persoonlijk vind ik dat een prachtig
instrument en dan niet alleen voor kantoren maar ook voor winkels, distributiecentra (!!!)
fabrieken etc.
 
Mijn ogen zijn ervan opengegaan. Ook onlangs nog toen ik een dag meeliep
in een mega distributie centrum.
 
Flexibiliteit en ruimtegebruik
 
Met de moderne InformatieTechnologie is het papieren kantoor bijna werkelijkheid geworden. Telewerken op verschillende plaatsen (thuis, in een restaurant onderweg, in de auto, metro of
trein*) groeit langzaam maar gestaag.
 
* Ik heb niet begrepen waarom bijvoorbeeld de NS (en andere rail operators) net zoals de vliegmaatschappijen niet op die markt inspelen. Daar is veel meer mogelijk! Ook commercieel.
 
Op kantoor is het credo niet meer: ‘een vaste kamer voor mijnheer Jansen’. Een kamer die
leegstaat als mijnheer Jansen op vakantie is. Of op zakenreis. Of op bezoek bij klanten
(opdrachtgevers). Bij leveranciers.
 
Vroeger en nu
 
Dan denk ik terug aan mijn tijd, mid jaren ‘80 dat ik – als toenmalig adjunct directeur bij een beursgenoteerde onderneming – een nieuw kantoor mocht laten inrichten.
 
Ik kreeg een hoekkamer toebedeeld van het reuzegebouw met wel 12 etages. Want een
hoekkamer had meer ramen (...) en als adjunct directeur mocht ik een groter kantoor nemen.
Verschil moest er zijn. Ik vond dat er een ander verschil moest komen.

En ik mocht ook ‘een zitje’. Voor het ontvangen van gasten.

En er zou een mooie kantoorkast komen. En een mooi (voor mij saai) grijs bureau.
 
De 3 secretaresses van mijn divisie zouden de kamer ernaast krijgen. Die was qua oppervlakte
de helft van mijn kamer.
 
Ik vond dat vreemd (en had overigens een totaal andere visie op het nieuwe hoofdkantoor bij
de Raad van Bestuur neergelegd die 25 jaar later (!) erg toekomstgericht bleek te zijn maar dat
terzijde).
 
Het voelde niet goed: ik, alleen in een groot kantoor en drie secretaresses ‘packed’ in de helft
van die oppervlakte. Met maar één dubbel raam (en ik zou er drie of vier krijgen).
 
Dus besloot ik dat het anders moest. Omdat de scheidingswanden nog geplaatst moesten
worden gaf ik het volgende aan:
 
> Mijn kamer zou met de helft verkleind worden
 
> De helft van mijn kamer zouden de secretaresses krijgen zodat de totale ruimte
   dezelfde zou blijven.
 
> Ik wilde geen bureau maar een gewone tafel
         Met wel een steun voor een hangende PC (!)
         Meer plaats op de tafel en sneller schoonmaken van de vloer
         En zonder ladeblok svp...(minder nutteloze spullen)
 
> En wel een laptop erbij (mid jaren 80!)
 
> De bureaukast kon weg want ik zou (let op: mid jaren 80) zoveel mogelijk
          digitaal gaan werken
 
> Dus nam ik een hangkast waarin de altijd nodige maar weinige Atlanta hangfiles
         zouden worden opgeborgen. (Ik had er slechts enkele tientallen). De rest
          stond op mijn laptop.
 
> Ik wilde geen kille witte tl-lampen maar ‘warm white’. Dat was een groot
    probleem omdat dan wel alle vierhonderd hoofdkantoor medewerk(st)ers dat
    zouden willen (...) Dus dat probleem loste ik snel op met een eigen werklampje
    naast mijn PC zodat de vierentwintig TL balken alleen aan moesten als er meer
    mensen waren. Het blauwe glas van de grote ramen vond ik een verschrikking
    omdat alle warme kleuren erdoor weggefilterd werden en je constant het idee
    had van slecht weer. Hoe dom kunnen architecten met één beslissing zijn? Blauw
    glas, net zo idioot als privacy glass bij een A-klasse auto.

En voor besprekingen met bezoekers (van sollicitanten tot leveranciers) zouden wij dan
wel ergens een plekje vinden. Dat werd een ‘vissenkom’, een bespreekkamer die iedereen
kon gebruiken. Naast de lift en helaas zonder daglicht (!) Dom. Maar ja. Het gebouw stond
er al....
 
Het resultaat van mijn wijzigingen was fantastisch. Ik was 80 % van de tijd op reis dus mijn
kamer mocht gewoon gebruikt worden.
 
De secretaresses (90 % van hun werktijd op kantoor) werkten in een heerlijk grote ruimte
met veel licht en volop plaats. Iedereen verbaasde zich erover dat ik hun de grote ruimte
gegeven had en zelf de helft ervan.
 
Ik vond het niet meer dan logisch. Ik was toch 80 % van mijn tijd weg van kantoor?
 
En Richard, het hoofd automatisering liet niet alleen een IBM PC plaatsen (hangend en dus
niet op mijn tafelblad) maar ik kreeg ook snel een Toshiba Laptop (die kostte het toen
astronomische bedrag van 8.300 Gulden) met een 26 K-modem en een mobiele printer.
Bij elkaar 10.000 Gulden maar dat had ik heel snel terugverdiend*.

Want zo kon ik vanuit mijn bedrijfswagen (*die 30.000 Gulden goedkoper was dan die van
mijn collega’s!) met ATF-2 GSM zelfs online werken. En dat terwijl mijn afdeling twee jaar
daarvoor nog slechts beschikte over typemachines met armpjes....
 
De opbrengst van mijn mobiele kantoor was enorm. Ik kon overal telewerken en wat nu -
dertig jaar later - bijna gewoon is deden wij toen al.
 
Je vrij voelen van een saaie kantoorkolos met het totaal foute blauwe glas dat toen modern
was: het voelde VRIJ en HEERLIJK! De prestaties die wij leverden waren dan ook subliem
en het was een onvergetelijke ervaring.
 
Vrij en Heerlijk: Hoe was dat ontstaan?
 
Ik ben altijd een andersdenker geweest. Frank en vrij. Als je probeert zo onafhankelijk en vrij
mogelijk te blijven lukt dat ook vaak.
 
Enkele jaren eerder werkte ik - eerst als district manager en later als adjunct directeur – voor
een groot retail concern. Het was een heel opwindende tijd, ook gezien de uitspraken van de bestuursvoorzitter in het jaarverslag en de resultaten van het bedrijf.
 
Toen ik ‘uit de regio’ naar het hoofdkantoor kwam kreeg ik een keurig kantoor. Het was een
typisch kantoor uit de jaren 70 en 80. Saai, gebroken wit en grijs. Mijn staf was beperkt
(5 mensen) en de bedrijfsresultaten van mijn afdeling stegen gestaag tot grote tevredenheid
van de RvB.
 
Niet lang daarna vertelde mijn buurman (ook adjunct directeur en verantwoordelijk voor een
andere divisie) dat hij zijn staf ging uitbreiden. Van ruim tien naar twintig mensen. En dus had
hij met de directie overlegd dat hij mijn kantoren zou gaan overnemen.
 
Ik was verbaasd. Maar hij was al langer op het HK en dus had hij dit met de ‘Manger Operating’ geregeld. Zonder mij overigens eerst te vragen. Nogal onfatsoenlijk.
 
Rustig gaf ik hem aan dat ik dat geen probleem vond als hij de kantoorhuur dan maar voor
rekening van zijn divisie zou nemen. Dat vond hij geen probleem. 600 Gulden per vierkante meter jaarhuur doorbelasten.....Ik wilde helemaal niet zo’n duur kantoor!
 
Voor mijn afdeling was dus er helaas geen plaats meer in de betonnen kantoorkolos waar destijds
zo’n 600 (!) mensen werkten. Maar wij moesten wel een plekje voor 6 mensen vinden omdat onze
divise toch wel belangrijk was (en een prima bedrijfsresultaat opleverde).
 
Het resultaat was dat wij twee gele, geschakelde PORTACABINS kregen. Die werden buiten naast
het hoofdkantoor gezet. Als je de schitterende draaideur van de evenzo prachtige hal was gepasseerd was er recht tegenover een nooduitgangsdeur. Die moesten wij dan nemen, een meter in de open lucht (of regen), een paar betonnen stapjes af en dan konden wij vlakbij de Amsterdamse Ringweg ‘ons hoofdkantoor binnenstappen’. Twee bouwketen, meer was het niet.
 
Iedereen zou het een degradatie pur sang vinden.
 
Ik niet.

Ik genoot er ongelooflijk van en het is het mooiste kantoor dat ik ooit heb mogen gebruiken.

De huur was superlaag ;-) en het was er fantastisch om te werken. Een luxe bouwkeet met gewone kantinestoelen (geen bureaustoel want die was achtergebleven) en als wij koffie wilden klopten wij gewoon wat harder op de scheidingsmuur van de portacabin en riep ik: ‘Trineke, Astrid, mogen wij koffie?’Want bellen tussen twee gehorige muurtjes was te omslachtig.
 
Omdat ik toch 4 van de 6 werkdagen per week op stap was nam ik het kleinste kamertje. Met zo’n aluminium raampje dat een meter verder op een betonnen muur uitkeek. Ik wilde alleen weten hoe ik
kon vluchten als er ooit brand zou uitbreken. Want enkele collega’s rookten op kantoor (dat kon en mocht toen nog).
 
De anekdotes uit dat kantoor kunnen makkelijk een boek vullen.
 
En onze afdeling groeide in omzet, bedrijfsresultaat en ook in winst voor belasting.
 
Het jammere was dat mijn collega adjunct directeur ondanks de verdubbeling van zijn staf er niet in slaagde om zijn divisie winstgevend te krijgen. Ik voorzag de sluiting van die hele afdeling maar
helaas liet de directie daar veel te lange tijd overheen gaan. Die te late sanering van mijn collega’s
divisie heeft tientallen miljoenen gekost. Jammer. Onnodig!
 
Maar het ‘vrije en heerlijke PORTACABIN of ‘bouwkeet gevoel’ heb ik nooit meer verloren dus
toen ik later bij een nieuwe werkgever mijn eigen kantoor mocht inrichten werd dat op die ervaringen gedaan.
 
Hoe is uw kantoor of hoofdkantoor ingericht? Is het actueel of heeft de tijd van Het Nieuwe Werken
de indeling achterhaald gemaakt?
 
Waartoe vertel ik u dit alles?
 
Ik vertel u dit omdat wij bij Ritmeester BV componenten voor uw ‘Nieuwe Werken Kantoor’ maken.

Wij leveren flexibele wanden en wandsegementen in alle vormen:
 
- rond en recht
 
- in elke hoogte en afmeting
 
- modulair en koppelbaar
 
- vast of verrijdbaar
 
- van klein tot groot (ook heel groot...)
 
- afgewerkt in zeer uiteenlopende materialen
 
         - van kleurverf (latex tot...)
 
         - of fineer
 
         - tot geluidsbeperkende materialen zoals stoffen, fire retardant
 
         - of beplant met rendiermos
 
         - naar uw of ons ontwerp
 
En ook gebogen plinten, ronde kasten etc. etc.
 
Het bijzondere: ronde en gebogen vormen!
 
Gezien onze specialisatie in ronde en gebogen vormen – vanuit de jacht- en scheepsinterieurs
ontstaan - kunnen wij niet alleen de traditionele ‘ rechte scheidingswandjes’ leveren maar ook
in gebogen vormen.

Gebogen vormen zorgen voor Geborgenheid.
 
Ze omarmen je!
 
En dat zorgt juist voor onderscheid.
 
Toepassingen
 
Onze gebogen scheidingswanden zijn niet alleen mooi maar ook erg praktisch. Enkele voorbeelden:
 
- U kunt met enkele gebogen panelen (op wieltjes) snel en makkelijk een ruimte afscheiden. Omdat
de hoogte van elk paneel te kiezen is kan de ruimte van semi open tot erg besloten worden ingericht. Super flexibel.
 
- Zo kunt u in een open kantoor snel even een ‘meeting place’ rondom een tafel of bureau inrichten. Kwalitatief en hoogwaardig. Dus niet met vlakke standaardpanelen. Chique en niet goedkoop.
 
- Of – als voorbeeld – in een restaurant een tafel afscheiden voor een zakenlunch of bezoek van een ‘celebrity’.
 
- En in grote kantoortuinen kan een aantal gebogen segmenten zorgen voor iets of veel meer privacy
en (mits met geluidsabsorberende stoffen bekleed) voor een aanzienlijk prettiger geluidsniveau.
 
- De gebogen panelen op wieltjes zijn na gebruik heel snel en makkelijk (innestbaar) ruimtebesparend
op te bergen. Gewoon wegrijden!
 
Voor meer informatie en het bespreken van wensen of ideeën bent u van harte welkom:
 
Zie ook: http://www.ritmeesteralblasserdam.nl/categorie/419.html
(Wij vervaardigen alle gebogen interieurdelen op maat voor elke toepassing).
 
E: willem@ritmeester-bv.nl
T: +31 6 22 33 75 17

Klik hier om terug te gaan